Wanneer een ouder te horen krijgt dat zijn of haar kind getroffen is door een kanker, valt op dat moment de wereld voor de ouder volledig in elkaar. Na het verwerken van de eerste klap, wordt de overlevingsmodus aangezet. De focus wordt volledig verlegd naar het opzoek gaan de mogelijkheden om te kunnen overleven. Tegelijkertijd moet het kind de steun en de aandacht van beide ouders voelen, nu is het moment waarin je elkaar moet bijstaan.  Alles wordt op alles gezet om je kind alle aandacht te geven, zoveel mogelijk liefde te schenken die jij (nog) kunt geven, geen seconde wijken van de zijde van je kind is het gedachten …

Een mooi, warm, buitengewoon logisch en nobel streven! Echter is de realiteit net iets anders. Er moeten keuzes gemaakt worden over hoe je je tijd zoveel mogelijk bij je kind kunt doorbrengen, maar toch ook je werk kan doen om geld te verdienen om de dagelijkse kosten en rekeningen te betalen, het zorg dragen voor de eventuele andere kinderen in het gezin gaat ook gewoon door.

Daarnaast kosten medische behandelingen en onderzoeken ook geld. Om nog maar niet te zwijgen over de kosten die gemaakt worden om naar de verschillende locaties te reizen voor de verschillende onderzoeken. Onderzoeken die soms dagen of weken duren en vragen om een verblijf in de buurt van het ziekenhuis of onderzoeksinstelling.

Uitdagingen waar je als ouder mee te maken krijgt in zo een situatie, waarvan je op dat moment niet in staat bent om er mee bezig te zijn. Er komt zoveel op je af, niet alleen in emotionele zin, maar onder andere ook in logistieke en financiële zin. Je bent nooit voorbereid op deze situaties, maar wat je wel weet … is dat je hulp nodig hebt!